بسم الله الرحمن الرحیم

کاوش در مبدأ و منتهای آفرینش انسان، جایگاه او در نظام خلقت و معنای زندگی او در عرصه هستی و چگونه زیستن و چگونه بودن او در حیات فردی و اجتماعی از مهمترین مسائل و پرسش های بنیادینی است که چگونگی پاسخ به آنها، سعادت یا شقاوت زندگی فردی و اجتماعی و تاریخی بشر را معین خواهد کرد.

سعادت جامعه انسانی و انسان اجتماعی، وابسته به درکی درست از هویت هستی و مأموریت انسان در آن و ایفای نقش مؤثر او در ساختن فرد و جامعه ای سعادت پرور است. به همین جهت است که می توان انبیای الهی را سلسله جنبانان سعادت حقیقی و برانگیزندگان خرد و معلمان بزرگ چگونه زیستن انسان دانست؛ زیرا درک درست از هویت هستی و انسان از یک سو و ایفای نقش مؤثر انسان در ساختن تمدن جهانگیر الهی، جز به مدد استفاضه از منبع وحیانی و برانگیختن عقل و زدودن غبار غفلت، زنده کردن روح جستجو و کشف حقیقت ها ممکن نیست. به همین جهت است که پژوهش، نقشی ممتاز و بی همتا در درک حقیقت، آنچنان که هست و ساختن واقعیت، آنچنان که باید باشد، ایفا می کند.

البته پژوهش و کاوش همچون هر پدیده انسانی دیگری، مصون از گزند و تشویش و تردید نیست. نگاه تک ساحتی به وجود انسان و آفرینش، استفاده از مفروضات مشکوک، بهره مندی از روشهای نامعتبر، غفلت از اولویت های پژوهشی، گم کردن اهداف راهبردی پژوهش و تحجر در ساختارهای ناکارآمد و غیر منعطف پژوهشی، شکاکیت و نسبیت معرفتی، از جمله آفاتی است که باید از ساحت پژوهش دور داشت.

جامعة المصطفی العالمیة با نگاه جامع به حقیقت انسان و آفرینش، بنیان گذاردن پژوهش بر مبانی مستحکم و بهره مندی جامع از روش های معتبر معرفتی و بهره گیری از پژوهش در جهت بنا نهادن تمدن اخلاق بنیاد، توحیدی و همچنین با کارآمدکردن شیوه‌های پژوهشی، برآن است که پیام آور عقلانیت و عدالت و معنویت برای جهانیان باشد.

دراین میان؛ “هفته پژوهش” می‌تواند نقش ممتازی در ارتقای جایگاه پژوهش المصطفی و تبیین و معرفی دستاوردهای آن ایفا کند. شناخت ظرفیت‌های پژوهشی، توسعه تبادلات پژوهشی و افق‌گشایی‌های نو، می‌تواند از جمله برکات و نتایج هفته پژوهش باشد.

در پایان؛ ضمن عرض تبریک هفته پژوهش به اصحاب پژوهش المصطفی، اعم از پژوهشگران عزیز، مدیران محترم و کارشناسان گرامی، از تلاش‌های خالصانه این عزیزان قدردانی نموده و موفقیت و سربلندی ایشان را از خدای بزرگ مسألت دارم.

علی عباسی