Page 212 - Pure Life 05
P. 212

/
                  198  PURE LIFE, Vol.3.No.5, (Ramadan Al-Mubarak 1437. Khordad 1395. June 2016)
                     (


                     Daim  ata-babalarımızın  müqəddəs  saydığı  və  and
                  yerimiz olan məscidlər, "Allahın evi" adlandırılan bu
                  məkankanlar,  məhz  ruhaninin  düzgün  fəaliyyəti
                  nəticəsində,  insanlara  ən  ali  mənəvi  hisslər  və  pak
                  insani  duyğular  əks  etdirməlidir.  Elə  bu  səbəbə  də,
                  islam  dinin  məscidlərə  olduqca  böyük  dəyər  vermiş,
                  insanlara məscidə getməyə təkid etmişdir.
                     Məsciddən uzaq qalan şəxslər bu səbəbə məzəmmət
                  edilmişdir. Çünki məscidlər ən ali mənəvi funksiyaya
                  malik olmuşdur. Belə ki, rəvayətdə buyurulur:
                     "Daima məscidə gedən insan bu səkkiz xeyirdən birinə
                     çatar.  Qurani-Kərimin möhkəm və aydin ayələrindən
                     bəhrə aparar. Faydalı dost tapar. Yeni elmlər öyrənər.
                  İnitzarını çəkdiyi rəhmətə qovuşar. Ona yol göstərən doğru
                    sözlər öyrənər. Onu günahdan qoruyan oyüd-nəsihətlərə
                       yetişər. Günah işlətməkdən utanar. Allah qorxusu
                                                              1
                                    günahının qarşısını alar."
                     Hər  bir  ruhani  də,  məscidin  əhəmiyyətini  düzgün
                  dəyərləndirməli  və  sağlam-pak  mənəvi  cəmiyyət
                  tərbiyə  etmək  üçün  ondan  ən  gözəl  şəkildə
                  bəhrələnməlidir.
                     Mənəvi  səfərlər  və  ziyarətlər  də  dini  dəvət  üçün
                  önəmli məqamlardandır. Ziyarətgahlara mənəvi səfərə
                  yola  düşən  insanlara  dini  təbliğ  etmək,  başqa  bir
                  məkanda və şəraitdə deyə bilmədiyimiz öyüd-nəsihəti
                  onlara  söyləmək  münasib  zaman  və  məkanlardan
                  biridir.



                  1. Tühəful-üqul, səh. 48.
   207   208   209   210   211   212   213   214   215   216   217