Page 165 - Islamic Studies 02
P. 165

Mehtilik hakkında müslümanların ittifakı ./ (163


               1- “Andolsun,  biz  Zikir’den  sonra  Zebur’da  da:  Hiç
               şüphesiz  arza  salih  kullarım  varis  olacaktır  diye  yazdık.
               Gerçek  şu  ki  kulluk  eden  bir  topluluk  için  bunda
               (Kur’an’da) açık bir mesaj vardır.” [6]
               Her  şeyden  önce  ayette  geçen  bazı  kelimelere  dikkat  etmek
               gerekir:
               Arz:  Yer  küresine  denilmektedir  ve  başka  bir  anlamda
               kullanıldığına dair özel bir belirteç olmadıkça bütün yeryüzünü
               kapsamına almaktadır.
               İrs  ve  miras:  Lügat  anlamı,  muamele  ve  alış-veriş  etmeden
               elde edilen şeye denir. Ancak Kur’an-ı Kerim’de bazı yerlerde
               salih  bir  kavmin  salih  olmayanlara  galibiyet  ve  üstünlüğü,
               onların güçlerini ele geçirmesi anlamında kullanılmıştır.
               Zebur:  Her  çeşit  kitap  ve  yazı  anlamına  gelmektedir;  ancak
               Ahd-i kadim’de “Mezamir-i Davud” diye anılan Hz. Davud’un
               kitabı  için  kullanılan  bir  tabirdir.  Bu  kitap  Hz.  Davud’un
               Allah’a  yakarışlarını,  öğütlerini  içermektedir.  Zebur’un,
               Kur’an’dan önceki bütün ilahî kitaplar için kullanılır bir tabir
               olması ihtimali de vardır.
               Zikir: Uyarma ve hatırlatma kaynağı olan her şeye zikir denir.
               Ancak  yukarıdaki  ayette  Hz.  Musa  aleyhi’s-selâm  ’ın  kitabı
               “Tevrat” olarak tefsir edilmiştir. Bunun sebebi de ayette onun
               Zebur’dan  önce  olduğunun  bildirilmesidir.  Başka  bir  tefsire
               göre  “Zikir”  Kur’an-ı  Kerim’e  işarettir.  Çünkü  Kur’an-ı
               Kerim’de  bu  tabir  Kur’an’ın  kendisi  için  kullanılmıştır.
               Örneğin  Tekvir  /  27’de  şöyle  geçer: “O  (Kur’an),  alemler
               için ancak bir zikirdir.”
               Dolayısıyla  ayette  geçen  “  min  ba’dı  ”  kelimesi  “ayrıca”  ve
               “ilaveten” anlamına gelir.
               Salih:  Liyakat  sahibi  anlamındadır  ve  genel  olarak
               kullanıldığında ise ister ilim açısından olsun, ister ahlak, iman,
   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170