Page 91 - Islamic Studies 04
P. 91

90) / İSLAM ARAŞDIRMALARI JURNALI, Üçüncü il, Dördüncü buraxılış (Bahar-Yay/2023)

               alimlərin  əsərlərini  seçməklə  İslamdakı  təfriqəni  aradan

               qaldırmağa,  ümumi  bir  məxrəcə  gəlib,  əsl  həqiqətə  gəlməyə
               cəhd göstərmişdir. Onun istinad etdiyi mənbələr içərisində şiə
               məzhəbinə  məxsus  mənbələr  üstünlük  təşkil  etsə  də,  hənəfi,

               maliki,  şafei  və  hənbəli  məzhəblərinə  mənsub  şəxsiyyətlərin
               əsərləri  də  olmuşdur.  Demək  olar  ki,  müəllifin  dilçiliyə  aid
               istifadə etdiyi mənbələr daha çox sünnü məzhəbli mənbələrdir.

               Bu mənbələrin başında Cövhərinin “Sihah”, Firuzabadinin isə
               “Qamus” əsərləri dayanır.


                     5.Məlum olduğu kimi hədis elmində hədislər iki yöndən
               araşdırılır.  Birincisi,  hədis  sənəd  (və  ya  isnad),  ikincisi,  isə
               mətn baxımından. Əgər hədisin sənədində və ya isnadında adı

               çəkilən ravilər (hədis nəql edənlər) tənqid edilmişlərsə, onların
               rəvayət etdikləri hədislər “zəif” hədis hesab olunur və onlara
               etiqadi məsələlərdə isnad etmək olmaz. Həmçinin hədis mətn
               baxımından  araşdırıldıqda  onun  Qurani-Kərimə  və  yaxud  da

               səhih  yolla  nəql  olunmuş  hədislə  ziddiyyəti  olarsa,  həmin
               hədis də mətn baxımından zəif hesab olunacaqdır.


                     Əllamə  Məclisi  “Biharül-ənvar”  əsərində  hədisləri  kor-
               koranə  şəkildə  deyil,  onu  sənəd  və  mətn  baxımından
               araşdırmış və səhih bildiyi hədisləri kitabına salmışdır. Əlbəttə

               ki, bu o demək deyildir ki, onun əsərində keçən bütün hədislər
               doğrudur.


                     6.“Biharül-ənvar”  əsərinin  məzmununun  öyrənilməsi
               göstərir ki, burada aşağıdakı məsələlər əhatə edilmişdir:
   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96