Page 121 - Islamic Studies 02
P. 121

Həqiqət və onu tanıma yolları/ (119


               görə ki ağlın azlığına və tənbəlliyə işarə edir.  Bihudə və boş
               sözlərin insanın dünya və axirət həyatına heç bir xeyri yoxdur.
               Sadəcə  vaxt  və  enerji  ikisinə  səbəb  olur.  Boş  yerə  danışıq
               qeybət,    böhtan  kimi  günahlarla  nəticələnir.    Və  insanın
               diqqətini Allahdan uzaqlaşdırır.
               “ Çox danışmaqdan çəkinın,  yalnız Allahın zikrindən başqa!.
               Çünki,  çox danışmaq qəlbin bərkiməsinə ( qəsavətli olmasına)
               səbəb  olur.    Allahdan  çox  uzaq  olan  insanlar  qəlbi  qara
                             1
               olanlardır. ”
                Çox  yemək  də  belədir.    O  insanın  qəlbində  mərifət  nurunu
               öldürür.  Allala ünsiyyətə mane olur,  raz- niyza etməsinə qarşı
               çıxır.  Münacat  ləzzətinin  yerini  alır.  İmam  Sadiq  (ə)  ın  Əbu
               Bəsrə bu haqda belə buyurur: “ Qarın çox yemək nəticəsində
               tuğyan  edir.    Bəndənin  Allaha  ən  yaxın  vaxtı  qarnı  boş
                                                                        2
               olduqda,  ən uzaq vaxtı da qarnının dolu vaxtıdır. ”
                Çox yemək insanda halsızlığa,  ibadıtdı rəğbətsizliyə,  qəlbin
               qəsavət  bağlamasına  ən  başlıcası  da  Allahdan  qafil  olmasına
               başlıca  səbəbdir.  Həqiqət  yolçusu  ehtiyacı  qədər  yeməli  və
               danışmalıdır.
                 Nəticə
               Qurani-Kərim: «Nəfsi istəyini, həvəsini öz məbudu edən şəxsi
               gördünmü?  Allah-taala  onu  elmi  olduğu  halda  azğınlığa
               buraxdı,  onun  qulağına,  qəlbinə  möhür  vurdu,  gözləri  önünə
               pərdə  çəkdi.  Allahdan  başqa  onu  kim  hidayət  edər?  Məgər
                                               3
               nəsihət götürmürsünüzmü?»
               İnsan  üç  əsas  hədəf  üzərində  yaradılmışdır.  Bunlar  ibadət,
               dünyanın islah və abadlığı və əmanətə sahib çıxmaqdır.  İbadət



               1 - Biharul-ənvar /cild 71,  səh 281
               2 - Vəsailuş-şiə / cild 16,  s 405
               3 Casiyə, ayə 23
   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126