Page 192 - Islamic Studies 04
P. 192
Dinə söykənən əxlaq/ (191
vurmaq, xəyanət və digər günahlardan imtina etmir. Zülm
etmək onun yaratdığı bir fəsaddır.
Özünəpərəstiş insanı elə bir nöqtəyə gətirib çıxarır ki, insan
onu yaradana qarşı baş əyməyə belə razı olmur. Buradan da
bütün günahların mənşəyinin eqoism olduöu açıq-aydın
görünür. Yalnız öz şəxsi mənafelərini qoruyan “mən”, insanı
Allah və cəmiyyət qarşısında azğınlığa, cinayətlərə sürükləyir.
Eqoizmin ən so həddi isə fironlaşaraq “ mən
Allaham”deməsidir.
Nəfsini özünə tanrı nisbət qərar verən insanın əslində ağıl
qüvvəsi düzgün fəaliyyət göstərmir.
Onun gözləri və qulaqları tutulub, gözləri kor olur. “ Həvai
1
nəfsini özünə Tanrı edəni gördünmü?
Allah belə insanların azğınlığını artırır və bütün qurtuluş
yollarını onun üzünə bağlayır. Eqoist insanlar heç vaxt Allahı
görə bilməz. O hara baxirsa, özünü və istəklərini görür,
qəlbləri daşlaşır və təkəbbürlük hissi vücudlarını bürüyürş
Nəzərinizə çatdıraq ki, təkəbbürlük hissi elə bir maneədir ki,
insanı belə rahatlıqla Allaha boyun əyməyə qoymur.
1 - Casiyə\23