Page 126 - Pure Life 02
P. 126

244/ PURE LIFE, Vol.2.No.2, (Ramadan Mubarak 1436. Tir 1394. July. 2015)





                           Elə buna görə də Qurani-kərim Məhəmməd peyğəmbər (s) və onun
                        Əhli-beyti (ə) həmişə məsihiyyətdə sonradan meydana gəlmiş küfr və şirk
                        fikirlərlə mübarizə aparırdı. Dediyimizə nümunə olaraq İmam Rzanın (ə)
                        yəhudi və xristian alimlərilə bu mövzuda apardığı bəhslərdən bir neçə parçanı
                        (ixtisarla) nəzərinizə çatdırırıq.
                           İmam  Rza  (ə)  Məmunun  sarayında  Məsihi  alimi  Caselikdən  soruşur:
                        «İsanın ölüb-dirilməsinin Allahın iznilə olmasına etirazın yoxdur ki?»
                           Caselik: «Etirazım var! Çünki ölüdirildən, anadangəlmə kor və şilə şəfa
                        bəxş edən şəxsin özü Allah sayılmalıdır.»
                           İmam Rza (ə): «Yuşə peyğəmbər (ə) də İsa (ə) kimi su üzərində batmadan
                        gəzib,  ölü  dirildib  və  anadangəlmə  korlara  şəfa  bəxş  edirdi.  Bəs  nəyə  görə
                        ümməti onu Allah adlandırmadı? Və heç kəs onu Allah sanaraq ibadət etmədi?
                           Həmçinin, Hezqil peyğəmbər (ə) də, İsa (ə) kimi möcüzələr yaradırdı. Belə
                        ki, 60 illik 3500 ölünü məhz Hezqil peyğəmbər (ə) (Allahın iznilə) diriltdi!»
                           Bu zaman İmam (ə) üzünü məclisdə əyləşmiş yəhudi alimi Caluta tutaraq
                        buyurdu: «Sən bilirsənmi «Tövrat» bu 3500 cavanın Bəni-İsrail tayfasından
                        olduğunu  söyləyir?  Və  orada  deyilir  ki,  Boxtun-Nəsr  onları  Bəni-İsrail
                        əsirlərindən ayıraraq Vabildə öldürdü? Sonralar isə Hezqil peyğəmbər (ə) on-
                        ları Allahın göstərişilə diriltdi? Bu sözlərin hamısı Tövratda mövcuddur. Sən
                        bunları inkar edə bilməzsən. Çünki bu sözləri ancaq kafirlər inkar edirlər.»
                        Yəhudi alimi Calut dedi: «Biz bu sözləri eşitmişik, bilirik və qəbul edirik!»
                           İmam Rza (ə) Caselikə üz tutaraq buyurdu: Ey Caselik, bizim Peyğəmbər
                        (s)  anadangəlmə  kor,  şil  və  dəlilərə  şəfa  vermək  qüdrətinə  malik  idi.  O,
                        heyvanlar, quşlar, cin və şeytanlarla danışmağa qadir idi. Lakin biz onu Allah
                        sanmırıq.  Vahid  tanrıdan  başqa  heç  kimi  özümüzə  Allah  bilib  ona  ibadət
                        etmirik. Biz bütün peyğəmbərlərin üstünlüyü və əzəmətinə iman gətirsək də
                        heç bir halda onları ilahiləşdirmirik. Siz isə  Yuşə  (Yeşeya) peyğəmbər (ə),
                        Hezqil (Hezegil) (ə) və Məhəmməd peyğəmbərin (s) İsa (ə) kimi möcüzəyə
                        qadir olmalarını bilsəniz də təkcə İsanı (ə) Allah sanırsınız!...
                           Əgər ölü diriltmək, anadangəlmə kor və şilə şəfa vermək bir kəsin Allah
                        olmasına dəlalət edirsə, gərək onda bütün peyğəmbərləri Allah biləsən! »
                           Bu zaman hər yanı sükut bürüdü. Bütün nəzərlər Caselikə tərəf yönəldi.
                        İmam Rza (ə) buyurdu: «Caselik, nə fikirləşirsən?»
                           Caselik dedi: «Şəhadət verirəm ki, Allahdan başqa Allah yoxdur.»
   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131