Page 129 - Pure Life 02

İBRAHİMİ DİNLƏRDƏ ALLAH/ 241

Əsrlər boyu Avropanın ən tanınmış alim, filosof, ilahiyyatçı və tarixçilərinin,
bu əqidəyə qarşı çıxmaları, Pavelin İsa (ə) barəsindəki etiqadnaməsinin nə
qədər əsassız və uydurma olduğundan xəbər verir. Bu etiqadlar əgər İsanın
(ə) həqiqi təlimlərində olsaydı, heç vaxt həvarilərin belə şiddətli ixtilafları
ilə üzləşməzdi. Diqqət etmək lazımdır ki, burada söhbət dinin kök və əsl
bünövrəsi barəsində yaranmış ixtilafdan gedir, nəinki hər hansı mübahisə
törətmiş bir rəvayət və canişinlik iddiasından. Çünki əgər bu mübahisə
dində olan hər hansı bir hökm və ya İsadan (ə) sonra olacaq canişin barəsində
olsaydı, məsələyə adi yanaşmaq mümkün idi. Amma burada söhbət dinin
özündən, özülündən gedir. Yaranmış ixtilaf və pərakəndəlik elə bu səbəbdən
də təəccüb doğurur, İsanın (ə) həqiqi dinində belə xurafat dolu əqidənin
olmadığını yetirir.
Beləliklə, Volterin «üç üqnum əqidəsi» barəsində söylədiyi fikirlərlə bu
bəhsi sona yetiririk:
İnsan, «Allah olan İsanın» necə ana bətnində doğularaq bu dünyaya gəldiyini,
sonra isə insanlar tərəfindən dara çəkilərək öldüyünü və yenidən dirildiyini
fikirləşdikdə, heyrətə gəlir. Ağıllı insan bu sözün batil , uydurma olduğuna
istər-istəməz etiraf edir. Hər nə qədər özündən soruşsan ki, adi bir yəhudi
(İsa) necə oldu «Allah» oldu?!» Öz sualına cavab tapa bilməyərək, onun
fərziyyə olduğunu anlayır.
Qəribədir ki, məsihilər «üçün bir və birin üç» olduğunu başa düşmədikləri
halda, ona necə inanırlar? Bu açıq-aşkar düşüncəsizlik deyilmi? Qədim
iranlılar və yunanlar günəşə pərəstiş edirdilər. Saiblilər ulduzları, finlilər
küləyi və keçmişdə yəhudilər «mis ilana» ibadət edirdilər. Lakin bəşərin
rüsvayçılığı o dərəcəyə çatdı ki, adi bir insanı sonsuz, əbədi-əzəli Xaliq,
Yaradan sandırlar! Və bununla kifayətlənməyərək, öz Allahlarının «ətini
və qanını «çörək və şərab» şəklində dilləri arasında çeynəyir, onu həzm
edərək çirkablığa qərq edirlər.
İlahi, ey Ulu Tanrı, mən sənin varlığına inanıram! Sənsə mənim bu səmimi
naləmi eşit və qəbul et. Mənim dinsizliyim (hər hansı bir dinə qulluq etməməyim)
Səni alçaltmır. Amma bu camaat səni təhqir edərək, düzgün tanımır. Mən
xristian deyiləm! Çünki səni çox sevirəm. Və daim sevmək istəyirəm.»
(«Volterin külliyyatı», c. 26, səh. 292)