Page 174 - Pure Life 11

GEÇMİŞİN HAKİKAT ÂLEMİNDEN İNTERNETİN SANAL ÂLEMİNE /173

Bu dönemde siyasi kaynaklı belli gruplaşmalar vaki
olsa da akide ve amel bazında Şiilik ve Sünnilik ayrımı
henüz tam olarak kesinleşmemiştir. Bu dönemdeki
ayrışmalar daha çok siyasi bağlamda olup dönemin
sonlarına doğru yaşanan siyasi olayların dini olarak
temellendirilmesine de çalışılmıştır.
Emevilerin son yıllarında onlara karşı oluşan
muhalefetin başat unsuru bazı Arap ve mevalilerin
meydana getirdiği Ehl-i beyt taraftarları idi. Ancak
Abbasoğulları, ileride başarıya ulaşacak karşı devrimin
liderliğini ele geçirip kendi devletlerini kurdular. “Mevali
olan olmayan herkese adalet”, “Alioğullarının hakkının
verilmesi” vb. sloganlarla hareketlerini ve sonrasında da
yönetimlerini meşrulaştırmaya çalışan Abbasiler,
Hülagü’nun 656/1258 yılında Bağdat’ı işgaline kadar
hüküm sürdüler.
Emevi ailesinden olan herkesi katleden hatta
mezardakileri bile çıkartıp yakan ve cesetlerini teşhir eden
Abbasilerin hakim oldukları yıllarda Ehl-i beyt taraftarları
yine rahatlık ve emniyet içinde olmadılar. Cafer-i Sadık
gibi 12 imamın bazıları bu dönemde baskıya maruz kaldı
ve İmam Rıza gibi bazıları da öldürüldü. Yine bu
yönetimin ilk yıllarında Ehl-i beyt taraftarları için üzüntü
veren Muhammed en-Nefsü’z-Zekiye isyanı ve Fah vakası
1
(8 Zilhicce 169/11 Haziran 786) gibi olaylar yaşanmıştır.
Abbasiler döneminde, önceki dönemlerden süregelen
tartışmalar, siyasi ihtilafların dini bir temele oturtulması,
kelami ihtilaflar ve herkesin kendi görüşünü Kur’an ve
sünnet ile desteklemesi gibi çabalar devam etmiştir.

1. Konu ile ilgili olarak bkz: İbnü’l-Esîr, 1987, s. 21, 77, 124, 137,
142-146, 168-171, 229, 265; M. Salih Geçit, 2016, s. 957.