Page 178 - Pure Life 02
P. 178

İBRAHİMİ DİNLƏRDƏ PEYĞƏMBƏRLİK VƏ VƏHY/ 192





                           2.  Keçmiş peyğəmbərlərin onun haqqında xəbər verməsi, peyğəmbəri
                               tanıma yollarından biridir.
                           3.  Peyğəmbər yüksək əxlaqı keyfiyyətləri və mənəvi üstünlükləri ilə
                               də tanınır. Onun insanları dəvət etdiyi məsələlər də, elə ali mənəvi
                               keyfiyyətə malik olmalı, ağıl, vicdan və məntiqə zidd olmamalıdır.

                        Peyğəmbərlik və məsumluq
                         ii.   1. Ənbiya (ə) həyatları boyu məsumdurlar
                        Bizim əqidəmizə əsasən bütün Peyğəmbərlər məsumdurlar. Bu o deməkdir
                        ki,  onlar  öz  ömürləri  boyu  (istər  peyğəmbər  olmazdan  əvvəl,  istərsə  də
                        sonra)  Allahın  yardımı  ilə  xəta,  günah  və  səhvdən  uzaq  olmuşlar.  Əgər
                        xalqı  doğru  yola  çağıran  bu  insanlar,  özləri  də  günah  və  xəta  sahibləri
                        olsaydılar, peyğəmbərlik üçün lazım olan etimadı (Allah və xalq tərəfindən)
                        qazana bilməzdilər. Və xalq onları özləri ilə Allah arasında etimadlı bir vasitə
                                                                                    1
                        saymaz, onları bütün əməllərində özlərinə nümunə seçməzdi.
                           Elə  buna  görə  də,  diqqət  etmək  lazımdır  ki,  Quranın  bəzi  ayələrində
                        müəyyən  peyğəmbərlərə  zahirdə  bir  sıra  günahlar  nisbət  verilibdirsə  də,
                        günahın öz həqiqi mənasında deyil, başqa bir məna nəzərdə tutulmuşdur.
                        Həqiqətdə  bu  ayələrdə,  günah  «tərki-ovla»  mənasındadır.  «Tərki-ovla»
                        yaxşı və daha yaxşı (əməl, ibadət) iş arasında yol verilən səhvə deyilir. Yəni
                        bu  peyğəmbərlər  bəzən  daha  yaxşı  işi  təxirə  salaraq,  əvəzində  «yaxşı
                        işi»əncam vermişlər. Onlar bu işi özləri üçün günah sayaraq ondan tövbə
                        etmişlər. Bu da, bir növ onların uca əzəmətini, böyük şəxsiyyətini və Allah
                        qarşısında  həqiqi  bəndə  olduqlarını  yetirir.  Başqa  bir  ibarətlə  desək;
                        «Yaxşıların  əncam  verdiyi  (yaxşı)  işlər,  Allaha  daha  yaxın  olan  gözəl
                        insanlara nisbətən isə «günah» sayılır (həqiqətdə isə bu, günah deyildir).
                           Çünki bu insanlara olan tələb və istək, (onların məqam və şəxsiyyətlərinə
                                                    2
                        uyğun olaraq) daha üstündür.  Onlar artıq ən ali mənəvi məqama «Allahdan
                        başqa sənin diqqətini cəlb edən, sənin bütündür» dərəcəsinə yetişmişdir.





                        1. Günahkar və xalq arasında etimadı olmayan bir şəxsin Allah tərəfindən peyğəmbər seçilməsi
                        qeyri-mümkündür.
                        2. Deməli Peyğəmbərlərə nisbət verilmiş günah öz həqiqi mənasında deyildir.
   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182   183