Page 103 - Pure Life 07
P. 103

İmam Hüseynin (ə) əxlaqi-mənəvi keyfiyyətləri / 133

                     d)  İmam  Hüseynin  (ə)  sədəqə  verərkən  gizli
                  verməsi,       bəzən      qapıya      gələn      dilənçini
                  utandırmamaq  üçün  gah  niqabla,  gah  da  qapı
                  arxasından  əta  etməsi  onun  necə  də,  möhtəşəm
                                                           1
                  ədəb sahibi olmasından xəbər verir.
                      1.  Cəsarət və şücaəti
                  (                                                      )

                      «Allah yolunda vuruşaraq ölən və ya (düşmənə)
                                                                          2
                     qalib gələn kəslərə böyük mükafat verəcəyik.»
                     İmam  Hüseyn  (ə)  hər  üç  döyüşdə  (Cəməl,
                  Siffeyn və  Nəhrəvan)  Həzrət  Əlinin  (ə) kənarında
                  olmuş,  qəhrəmanlıq  göstərib,  böyük  şücaət
                  nümayiş etdirmişdir.
                     Hicri qəməri tarixi ilə 36-cı ildə baş vermiş Cəməl
                  savaşında qoşunun böyük bir hissəsinin rəhbərliyini
                  öhdəsinə alan Həzrət Hüseyn (ə) sərkərdə vəzifəsini
                                                         3
                  xüsusi rəşadətlə yerinə yetirmişdir.
                     O Siffeyn döyüşündə öz igidliyi ilə dillər əzbəri
                  olmuşdu. Bu döyüşdə onun düşməninin zəbt etdiyi
                  su yolunu yenidən fəth etməsi və İmam Əlinin (ə)
                  “Bu  zəfəri  Hüseynin  (ə)  qəhrəmanlığı  sayəsində
                  əldə  etdik”  deyə,  buyurması  daim  İslam  tarixində
                  ön plana çəkilir.
                                     4

                  1. «Biharül-ənvar», c. 43, səh. 189.
                  2. Nisa surəsi, ayə 74.
                  3. İbn Əsir, «Kamil», c. 3, səh. 167.
                  4.  İbn  Əbil  Hədid,  «Nəhcül-bəlağənin  şərhi»,  c.  5,  səh.  24,
                  Ayətullah Şuştəri, «Xəsaisül-Hüseyniyyə», səh. 56.
   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108