Page 64 - Islamic Studies 03

İslamda Ailə./ (63

Allah rizasını işin mərkəzinə qoymalı, qarşlıqlı
fədakarlıqlarla aralarındakı sevgi bağlarını

möhkəmləndirməlidirlər. Birlikdə yaşlanmağı, əl-ələ tutub
Cənnətə bərabər daxil olmağı arzulamalıdırlar.

Allah dostlarından biri keçmişdə öz ailəsində baş verən
hadisəni belə nəql edir: babam olduqca sərt təbiətli insan idi.

Güldüyünü heç görməmişdim, çox ciddi idi.
Evdən çıxıb məscidə gedəndə hər kəs “Şamil Ağa gəlir!”

deyə özünü yığışdırar, zəhmindən ürpərərdi. Zahidanə həyatı
vardı. Bəlkə, hər gecə 50-100 rükət namaz qılardı. Nənəm

isə adı kimi munisə (yumşaq qəlbli) bir xanım idi. Qəlbi
Allah qorxusu ilə dolu idi. Yanında bircə dəfə ürəkdən

“Allah!” desən, göz yaşına boğulardı. Xaraktercə bir-
birindən zidd olan bu iki insan bir-biri ilə elə

bütünləşmişdilər ki, anam danışardı, nənəm həmişə:
“Allahım! Nə olar, məni onsuz bir saat da saxlama, onsuz

yaşaya bilmərəm” deyə dua edirdi. Vəfatına yaxın nənəm
xəstələnmiş, on aydan çox xəstə yatmışdı. O vəziyyətdə belə
namazını tərk etməmişdi. Anamın dediyinə görə vəfatına az

qalmış dəstəmaz üçün anamdan su istəyib. Dəstəmaz

aldıqdan sonra bir qəhqəhə ilə babama belə deyib:
“Dünyadan kam almadıq. İkimizin də bu gecə vəfat
edəcəyik”. Həmin gün babamın heç bir narahatlığı yox idi.

Aradan bir az vaxt keçir, nənəm vəfat edir. Anam nənəmin