Page 334 - Islamic Studies 05

333) / İSLAM ARAŞDIRMALARI JURNALI, Üçüncü il, beşinci sayı (payız-qış / 2024)

prinsipi belə izah edirlər: «Əmr be mə᾿ruf və nəhy əz münkər,
nəzəri baxımdan qəlbən təsdiq, dillə iqrar etmək və əməli
olaraq həyata keçirməkdən yə᾿ni, Allahın əmr etdiyi şeylərə
də᾿vət və yasaq etdiklərindən çəkindirməkdən ibarətdir. Əməli
baxımdan isə haqq-ədalətə kömək, batilə qarşı mübarizə,
Allahın, peyğəmbərlərin və mö᾿minlərin izzətinin isbatı üçün
əməl, dil və imanın ən aşağı mərhələsi olan qəlbi ehtiramın

vacibliyinə iman gətirməkdir.

6. İmamət

Zeydiyyə nöqteyi-nəzərindən Peyğəmbərdən (s) sonra
birinci imam və xəlifə Əmirəl-mö᾿minin Əli ibni Əbu Talib (ə)
olmalıdır. Onlar Əlini (ə) xilafət üçün ən layiqli və bacarıqlı
bir şəxsiyyət hesab edirlər. Əqidələrinin sübuta yetirilməsində
Əli (ə) barəsində nazil olmuş «Maidə» surəsinin 155-ci
ayəsinə, «Qədir-Xum» və «Mənzilət» hədislərinə istinad
edirlər.

Zeydiyyə məzhəbi Əmirəl-mö᾿minin Əli ibni Əbu Talibdən
sonra Həsən ibni Əli (ə) və Hüseyn ibni Əlini (ə) özlərinə
imam hesab edir və bu barədə Peyğəmbərdən (s) nəql olunan
bu hədisə əsaslanırlar: «Həsən və Hüseyn qiyam etsələr də,
etməsələr də imamdırlar. Ataları isə onların hər ikisindən
üstündür.»

Zeydiyyə məzhəbi bu hədisi imam Həsən və imam
Hüseynin (ə) imamətini sübuta yetirmək üçün açıq-aşkar sənəd
hesab edir. Onlar İmam Həsən və imam Hüseyn (ə)-ın hər
ikisinin övladlarını imamət üçün layiqli hesab edib deyirlər:
Ata tərəfindən həzrət Fatimə (s) övladlarından olan hər bir
şəxs imama xas olan xüsusiyyətə malik olarsa, müsəlmanların
rəhbəri olacaqdır.