Page 336 - Islamic Studies 05

335) / İSLAM ARAŞDIRMALARI JURNALI, Üçüncü il, beşinci sayı (payız-qış / 2024)

(ə)-ın səhabələrindən olmuş və onlardan hədis nəql etmişdir.
Lakin sonralar onlardan ayrılıb «Zeydiyyə» firqəsinə
qoşulmuşdur. Əbu Xalid Vasiti, Fəzl ibni Yəzid və Mənsur
ibni Əbil Əsvəd Əbu Carudun tərəfdaralarından hesab
olunurlar.

Əbu Carud belə bir əqidəyə əsaslanmışdır ki, Peyğəmbər (s)
həzrət Əlini qeyri-aşkar olaraq (yə᾿ni, adını çəkmədən),
imamətə tə᾿yin etmişdir, lakin o həzrətin vəfatından sonra
camaat başqa birisinə bey᾿ət edərək yollarını azmış və nəticədə
kafir olmuşlar.

Onların fikrincə, həzrət Məhəmməd (s) sülaləsinin rəva
bildiyi hər bir şey müsəlmanlara halal və rəva bilmədikləri isə
haramdır. Peyğəmbərin (s) gətirdiyi hər bir şey bu sülalə
tərəfindən qorunub saxlanılır və onlar elm baxımından
tamamilə eyni səviyyədədirlər.

Carudiyyə Zeyd ibni Əlidən sonra Nəfsi Zəkiyyə ləqəbi ilə
məşhur olan Məhəmməd ibni Əbdullah ibni Həsən ibni Əli
ibni Əbu Talibin imamətini qəbul edib üç firqəyə bölündülər:

1. Bə᾿ziləri belə bir əqidədə olmuşlar ki, Məhəmməd ibni
Əbdullah ölməmiş, qeybə çəkilmiş və nə vaxtsa yenidən
qayıdacaqdır.

2. Bə᾿ziləri (Taleqan vilayətinə hakim olan) Məhəmməd
ibni Qasim Ələvinin qeybə çəkilib yenidən zühur edəcəyinə
e᾿tiqad etməyə başlamışlar.

3. Bə᾿ziləri isə (Kufə vilayətinə hakim olan) Yəhya ibni
Ömər haqda da həmin əqidədə olmuşlar.