Page 132 - Pure Life 02
P. 132

238/ PURE LIFE, Vol.2.No.2, (Ramadan Mubarak 1436. Tir 1394. July. 2015)





                           Yadda saxlamaq lazımdır ki, ümumiyyətlə «üç başlanğıc» inamı Assuriya və
                        qədim Babilistan dinlərində də var idi. Dünyada yaranmış ilkin «üç başlanğıc»
                        haqqındakı fikir isə günəşpərəstlərə aiddir. Bu əqidə «Hind-Avropa üçlüyü»nün
                        bünövrəsini təşkil edir. «Veda» larda oxuyuruq:
                           «Günəşə iman bəsləyirik. O, bir Allahdır, hər şeyi idarə edəndir, yerin və göyün
                        yaradanıdır. Onun yeganə, vahid, «oğlu» olan «Atəşə» iman bəsləyirik. O, nurdan
                        bir nurdur. «Qeyri-məxluq»dan doğulmuş və mahiyyətcə «Ata» ya bərabərdir. O,
                        «ruh» dan cəsəd şəkilində yaranmış, bakirə qızın bətinində yerləşmişdir.»
                           Burada maraqlı bir faktı da qeyd etmək  yerinə  düşərdi:  «Nikeyya şurasında
                        300-ə yaxın biri-birindən fərqli «incil» əlyazmaları ortaya çıxdı. İncillərin hansının
                        saxta, hansının həqiqət olmasını dəqiqləşdirmək Konstantinə o qədər ağır gəldi ki,
                        olduqca gülünc bir qərar qəbul etdi: «Bütün incillər «mərkəzimizdə» yığılsın. Otağın
                        qapısı kilidlənsin. Bütün gecəni «müqəddəs atalar» Allaha dua etsin ki, həqiqi incil
                        mizin altından çıxıb, onun üstündə  qərar tutsun!» Elə belə də oldu.
                           Səhər açılanda, Pavelin əqidəsini dəstəkləyən incil - İskəndərin nümayəndəsi
                        Asanasyusun gətirdiyi incil - mizin üzərində müşahidə olundu. Bununla
                        da qalan bütün incillər zorla müsadirə olunaraq çox hissəsi yandırıldı, bəziləri
                        isə arxivdə saxlanıldı. Amma heç kim Konstantinin qorxusundan soruşa
                        bilmədi ki, otağın açarı gecə kimin yanında idi. Çünki əgər açar Konstantinin
                        yanında olmuş olsaydı, sual edən, şübhəsiz padşaha qarşı böhtan və təhqir
                                                     1
                        ittihamı ilə edam olunacaqdı.
                           Lakin  ixtilaflar  səngimədi  və  381-ci  ildə  Konstantiniyyə  şurası  təşkil
                        olundu. Bu şura «Üç üqnum əqidəsi»ni təkmilləşdirərək onu təsdiqlədi. Belə
                        ki, müqəddəs Ruhu da zatən Ata Allah və oğul Allah (İsa) ilə eyni məqamda
                        sayaraq vahid bir zata məxsus olduğunu bəyan etdi.
                           «Üç  üqnum  əqidəsi»nin  tərəfdarları  və  müxalifləri  arasındakı  münaqişələr,
                        bununla  sona  yetmədi.  Bu  səbəbdən  də,  Koldson  şurası  (451-ci  ildə)  quruldu.
                        Koldson  şurası  İsanın  (ə)  insan  olduğuna  etiraf  etdi,  eyni  halda  isə  yenə  onu
                        Allahın oğlu saydı. Bu isə müxalifləri razı salmadı. 589-cu ildə Atanasyus şurası da
                        çəkişmələrə son qoya bilmədi. Baxmayaraq ki, müqqəddəs Ruhun Allahla eyni
                        xətadan olmadığını söylədi, amma bu «Üç üqnum əqidəsi»nə etiraz edənləri qane
                        etmədi.  («Dinlər  tarixi»,  c.  3,  səh.  771-768;  «Qərb  fəlsəfəsi  tarixi»,  c.  1,  səh.
                        471-472; «Protestant ilahiyyatı», səh. 17-20; «Mədəniyyətlər tarixi», səh. 633-636)

                        1. “İsa (ə) İslam elçisi”, Doktor Əhməd Behişti, səh. 133
   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137