Page 210 - Islamic Studies 03

Mənəvi yolçuluq və Nikbinlik/ (209

dünyasına xeyri var, ya da axirətinə. Belə bir mərifəti kəsb
etmiş şəxs qarşılaşdığı yaxşı-pis hadisələrdən narahat olmur,
çünki bəndəlik məqamında əskikliyi olmayıb, boynuna düşən

vəzifəsini yerinə yetiribdir. Ona görə də birdən ruzisi az olar,
çox olar deyə nigarançılıq keçirmir və ya görəsən nə baş
verəcək deyib özünü əbəs yerə qorxuya-hürküyə salmır: O,

işini Allaha təpşırıb öz bəndəçiliyi ilə məşğuldur. Tam yəqinlə
bilir ki, nə baş versə onun xeyrinədir. O bundan başqa bir şey
istəmir. O bütün hadisələrə nikbin gözlə baxır. Qarşılaşdığı
müsibətlərə razılıq verir: Əgər zindana düşsə gileylənmir;

rəvayətdə göstərilən təbirlə desək, hətta bədənini qayçı ilə tikə-
tikə doğrasalar da o bundan razı qalır, çünki öz xeyrini bunda
görür.

Biz inqilab və müharibə dövründə çox adamlar görmüşdük ki,
başlarına gələn hadisələri könül xoşluğu ilə qəbul edirdilər.
Arxa cəbhədə elə atalar, analar, gəlinlər olurdu ki, əzizlərinin

tikə-tikə olmuş və ya yanmış cənazələrini gətirib onlara təhvil
verəndə onu könül xoşluğu ilə təhvil alırdılar və onlara belə bir
iftixar nəsib olduğuna görə Allaha şükür edirdilər!

Bunları dildə demək asandır, amma həyatda yaşamaq olduqca
çətindir. Allahın verdiyi yazıya dilxoş olmaq hər adamın işi
deyil. Bu mənanı dərk etməyin özü də çətindir: Necə olur ki,

Allah bəndələrindən bəziləri elə bir məqama çatırlar ki, onlara
baş vermiş, baş verəcək hadisələrdən giley-güzarları olmur;
Onlar üçün elə də önəmli deyil sabah nə olacaq, ruziləri

çatacaq, ya yox. Əziz bir adamı cəbhəyə gedibsə onun ölümü
üçün nigaran olmur və ya əgər özü haqq yolun fədailəri ilə