Page 146 - Islamic Studies 05
P. 146

145) / İSLAM ARAŞDIRMALARI JURNALI, Üçüncü il, beşinci sayı (payız-qış / 2024)

                     “Başqalarının  işi  ilə  razı  olan  şəxs  əməldə  onlarla
               şərikdir.”1
                     “Hər  hansı  bir  hadisənin  şahidi  olan,  lakin  ona  nifrət
               bəsləyən orada iştirak etməyən şəxs kimidir, yaxud əksinə,  hər
               hansı bir əməliyyatda olmayıb lakin qəlbən o işə öz razılığını
               bildirən insan orada iştirak edənlərdən hesab edilər.”2
                     Həzrəti-Əli(ə) bir hədisdə buyurur:

                     “Hər hansı bir dəstənin gördüyü işlə (günahla) razı olan
               şəxs o işdə şərik kimidir. İcraçı ikiqat günaha batır (niyyət və
               əməlinə  görə),  rizayəti  olan  isə  (niyyətinə  görə)  bir  günaha
               batır.”3

                                         Bir suala cavab

                     Əvvəlki  bəhslərdə  gözəllik,  qəbihlik,  savab  və  əzabın
               meyarının  niyyət  olduğundan  danışdıq.  Birinin  qəlbən
               başqalarının əməlilə razılaşması onu savab və əzabda onlarla
               şərik  edir.  Belə  isə  bu,  yuxarıda  qeyd  etdiyimiz  məsələ
               (niyyətin əmələ çevrilməzsə, bağışlanması) ilə zidd olmurmu?
                     İslam alimləri bu suala bir neçə şəkildə cavab vermişlər:
                     a) Təcərri (günah etmək qəsdi) iki cürdür: birinci, əməli
               yerinə yetirməmiş peşman olub daxili çarpışma nəticəsində öz
               ixtiyarı  ilə  günahdan  çəkinmə;  ikincisi  isə,    müəyyən  həddə
               qədər  gəlib  xarici  amillərin  təsiri  ilə  günahdan  çəkinmə.
               Birinci  halda  (günahın  niyyəti)  günahkar  bağışlanır,  çünki
               peşmançılıq  onun  ruhunun  və  təbiətinin  paklığına  dəlildir.
               Belə  bir  şəxs  bağışlanmağa  layiqdir.  Amma  ikincidə
               bağışlanmır.  Belə  şəxs  üsyankar  ruha  malik  olduğuna  və


                                                            «      Səfinətül - bihar »   /  c   II  səh - 629. 1
                                                             «      Vəsailüş - şi ə »  XI  /  c    səh - 409;  2
                                                              «Təfsiri-Qürtəbi» IV c/ səh-294.
                                                                  «Ali-İmran» 183-ün təfsiri.
                                                              «      Vəsailüş - şiə »  XI  /  c    səh - 411. 3
   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151