Page 88 - Islamic Studies 05
P. 88

87) / İSLAM ARAŞDIRMALARI JURNALI, Üçüncü il, beşinci sayı (payız-qış / 2024)



                  İslam fəlsəfəsinin mühüm bəhsləri
                  Vücud və onun həqiqəti
                 Ötən  bəhslərimizdən  mə’lum  olduğu  kimi  fəlsəfənin  əsas
               mövzusu vücuddur. Fəlsəfi bəhslərdə hər şeydən öncə vücudla
               tanışlıqdan və onun həqiqətindən söhbət açılır. Vücud nədir?–
               Bu sualın cavabı demək olar ki, yoxdur. Bu ifadəmizdən, ilk
               öncə, vücudun çox qaranlıq və açıqlaması olmayan bir varlıq
               olması başa düşülür. Lakin bu belə deyil. Məntiq elmində tə’rif
               barədə  göstərilən  əsas  şərtlərdən  biri,  tərifin,  tə’rif  olunan
               məfhumdan aydın və aşkar olmasıdır. Hər hansı bir məfhumu,
               ondan daha aydın olmayan bir məfhumla tə’rif etmək məntiqi
               baxımdan  düzgün  sayılmır.  Vücuda  tərif  vermək  ona  görə
               mümkün  deyil  ki,  onun  mə’nası  bütün  məfhumlardan  daha
               aşkardır. İrəli sürülərək təqdim olunan bütün tə’riflər isə vücud
               məfhumunu açıqlamaq əvəzinə, onu daha da mürəkkəbləşdirir.
                 Mövcud  olan  hər  bir  şeyin  varlığı,  elə  onun  vücudu
               deməkdir. İnsan  şüuru  heç  bir  tə’lim keçmədən, ilk  növbədə
               özünün,  daha  sonra  isə  özündən  kənardakı  aləmin  vücudu
               olduğunu  dərk  edir  və  bu  vücudları  dərk  etməyə  qadir
               olduğuna  inanır.  Bütün  bunlar  nə  qədər  aşkar  olsa  da,  bə’zi
               filosoflar tərəfindən inkar olunmuşdur. Biz vücudun həqiqətini
               inkar edən bə’zi fəlsəfi nəzəriyyələri diqqətinizə çatdırırıq:
                 Bir dəstə filosof vücudun həqiqətini tamamilə inkar edir. Bu
               nəzəriyyənin  əsası  yunan  sofistləri  tərəfindən  qoyulmuşdur.
               Sofistlərə  görə  aləmdə  heç  bir  şey  yoxdur,  heç  nə  həqiqi
               deyildir. Vücudun  həqiqətini  inkar  edən  nəzəriyyə  antik  olsa
               da,  müasir  fəlsəfəyə  də  öz  tə’sirini  göstərmişdir.  Avropalılar
               öz ölkələrində sxolastik fəlsəfənin böhran keçirdiyi bir dövrdə
               bu  nəzəriyyəyə  meyl  göstərmişdilər.  Dekart  bu  nəzəriyyəni
               rədd etmək üçün onların həqiqətə olan şübhələrini həqiqətin ən
               böyük dəlili hesab edirdi. Dekart: «Mən şübhə edirəm, yaxud
   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93