Page 297 - Islamic Studies 06
P. 297

İSLAM ARAŞDIRMALARI JURNALI, Üçüncü il, beşinci sayı (Bahar-Yay / 2024) / 296

                   Fatimə (s) ailə üzvlərinin, xüsusilə də öz həyat yoldaşının
               aramlığına  bais  olur  və  ailədə  yaşam  zəminələrini  yaradırdı.
               Əli  (ə)  də  ən  nümunəvi  ailə  başçısı,  mehriban  ata  və  övlad
               tərbiyəçisi, ev işlərində ən yaxşı həmkar idi. O, evin gündəlik
               ailə işlərindən belə çəkinmirdi. Təmizlik işləri ilə məşğul olur,
               xəmir  yoğurur  və  uşaq  saxlayırdı.  Ev  işlərinin  idarəsinin  öz
               həyat yoldaşı üçün asan olmasını və bütün işlərin Fatimənin

               (s.ə) üzərinə düşməməsini təmin edirdi.

                   Qadın  və  kişi  bir-birinin  hüquqlarını  tam  qorumalıdırlar.
               Güman  etməməlidirlər  ki,  zülm  yalnız  Firon,  Nəmrud  kimi
               zalımların etdiklərinə deyilir. Qətiyyən belə deyil! Nahaqdan
               digər  bir  şəxsin  qəlbinin  inciməyi  belə,  zülm  adlanır.  Allah
               zülmü və zalımı sevmir. Kimin tərəfindən olursa olsun, azacıq
               zülmdən belə xoşu gəlmir.

                   Gələcək  söhbətlərimizdə,  tədricən,  ailə  həyatı  ilə  bağlı
               bütün  məsələlərə  toxunacağıq.  Söhbətimizin  bu  yerində
               izdivacın  əhəmiyyət  və  dəyəri,  nikahın  xeyirləri  və  bir  çox
               digər məsələlər haqqında bir neçə etibarlı qaynağa əsaslanan
               hədisi diqqətinizə çatdırmaqla kifayətlənir və sizi bu hədislərə
               diqqət yetirməyə dəvət edirik. Çox güman ki, bu yolla İslam
               mədəniyyətinə  heç  bir  mədəniyyətin  tay  ola  bilməyəcəyi
               məlum olacaqdır.




               Rəvayətlər baxımından izdivacın əhəmiyyət və dəyəri

                   Peyğəmbər  (s)  buyurur:    «Haqqın  rəhməti  dörd  yerdə
               insana tərəf üz tutur: yağış yağarkən, övlad məhəbbətlə atanın
               üzünə  baxarkən,  Kəbə  evinin  qapısı  açılarkən  və  iki  nəfərin
               bir-biri ilə ailə qurub yeni həyata qədəm qoyduqları zaman»;
               «Ailə  qurun,  (subay)  gənc  qız  və  oğlanlarınızı  evləndirin.
   292   293   294   295   296   297   298   299   300   301   302