Page 165 - Pure Life 02
P. 165

İBRAHİMİ DİNLƏRDƏ ALLAH/ 205





                           "Rəbb  yenə  dedi:  Sodom  və  Homorraya  qarşı  qalxan  fəryad  böyük,
                        oranın adamlarının günahı çox ağırdır. Buna görə də aşağı enib baxacağam
                                                                             1
                        ki, Mənə çatan fəryadın doğru olub-olmadığını bilim."
                           Varlıq, 1-ci fəs. 1-26-cı cümlələrə istinadən, Allahın dünyanı yaradarkən,
                        ən adi varlıqların keyfiyyətindən xəbərsiz olduğunu bəyan edir. Yaratdıqdan
                        sonra  onun  yaxşı  olduğuna  agah  olur.  Tövrata  görə,  başlanğıcda  Allah
                        göyləri və yeri yaradır. Yer quruluşsuz və boş, dərin sular üzərində qaranlıq
                        hökm  etdiyi  zaman,  Allahın  Ruhu  suların  üzərində  dolaşır.  Allah  deyir:
                        "Qoy  işıq  olsun".  İşıq  olur.  Allah  görür  ki,  işıq  yaxşıdır.  Sonra  O,  işığı
                        qaranlıqdan  ayırır.  Allah  qurunu  "yer",  su  yığınlarını  isə  "dənizlər"
                        adlandırdıqdan  sonra,  görür  ki,  bu  da  yaxşıdır.  Yalnız  ağaclar  meyvə
                        gətirdikdən sonra Allah görür ki, bu yaxşıdır. Allah ulduzları göy qübbəsinə
                        qoydurdan  sonra  yer  üzünə  işıq  saçdığına  görə,  gündüzü  və  gecəni  idarə
                        etdiyi  və  işığı  qaranlıqdan  ayırdığı  üçün  onun  yaxşı  olduğunu  anlayır.
                        Ümumiyyətlə,  Tövrata  görə  Allah  hər  növ  çöl  heyvanlarını,  hər  növ  ev
                        heyvanlarını, yerdə sürünən bütün canlıları, bütün qanadlı quşları, nəhəng su
                        əjdahalarını  və  suda  qaynaşan  hər  növ  bütün  sürünən  canlı  məxluqları
                        yaratdıqdan sonra anlayır ki, bu, yaxşıdır.

                           Bibliya Allahı elmsizlikdə adi bir insan həddindən də aşağıya endirir.
                        Fironu və onun ətrafındakı zalım şəxsləri  «gecə cəzalandırmaq» fikrinə
                        düşən  «Allah»  (guya)  onların  evini  tanımadığı  üçün,  Musaya  (ə)  quzu
                        kəsməyi və onun qanını mömin adamların qapısına vurmağı tapşırır.
                           Çünki möminlərin evini zalımların evi ilə səhv salacağından qorxur. Quzu
                        qanı  isə  bir  nişanə  kimi  ona  kömək  ola  bilir.  Çıxış,  12-ci  fəsil,  12-13-cü
                        cümlələrdə  yazılır:  "Mən  isə  o  gecə  Misir  torpağından  keçəcəyəm.  Misir
                        torpağında olan həm insanların bütün ilk oğullarını, həm də heyvanların bütün
                        ilk  balalarını  öldürəcəm.  Bütün  Misir  allahlarına  da  cəza  verəcəyəm.  Rəbb
                        Mənəm. Sizin olduğunuz evlər üzərindəki qan sizin üçün əlamət olacaq. Qanı
                        görəndə  yan  keçəcəyəm  və  Misir  ölkəsini  cəzalandırdığım  zaman  sizə
                        məhvedici bəla gəlməyəcək."





                        1. Varlıq, 18:20-21
   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170