Page 209 - Pure Life 02
P. 209

161/ PURE LIFE, Vol.1.No.2, (Ramadan Mubarak 1436. Tir 1394. July. 2015)





                           İsa (ə) peyğəmbər burada şagirdlərinə olduqca ağıllı və məntiqə uyğun
                        bir  həqiqəti  açıqlayır.  O,  bəyan  edir  ki,  ali  mənəvi  saflığı  olmayan,
                        günahlardan  pak  olmayan  şəxs,  başqalarını  düzlüyə  yönəldə  bilməz.
                        Çirkin işlərlə məşğul olan təbliğatçı dindar, xalqı kamilliyə doğru ucalda
                        bilməz. Şagirdləri camaatın kiçik bir hissəsinə təbliğ etmək üçün hazırlaşan
                        zaman Həzrət Məsih onlara belə söyləyərsə, böyük xalq kütlələrinə ilahi
                        dinini  təbliğ  etməyə  məmur  olan  peyğəmbərlərin  məsuliyyəti  daha  da
                        böyükdür. Onların ruhani saflığa malik olması və günahlardan pak olması
                        olduqca zəruridir. Amma biz, Tövratdakı peyğəmbərlərə diqqət yetirdikdə,
                        bunun əksini görürük. Onlara hətta ən çirkin işlərdən - kafirlik, şirk, cinsi
                        pozğunluq və s. çəkinmirlər. Əlbəttə, bu təhrif olunmuş Tövratın uydurduğu
                        böhtanlardan başqa bir şey deyildir. İlahi peyğəmbərlərin belə iyrənc hərəkətlər
                        etməsi qeyri-mümkündür.
                           Diqqət  edin.  Görün  İsa  (ə)  bu  barədə  necə  hökm  edir:  «Yalançı
                        peyğəmbərlərdən qorunun! Onlar yanınıza qoyun cildində gələrlər, amma
                        daxildə vəhşi qurddurlar. Onları bəhrələrindən (əməllərindən) tanıyacaqsınız.
                        İnsanlar tikanlardan üzüm, yaxud qanqaldan əncir yığarlarmı?» Beləliklə,
                        hər yaxşı ağac xeyirli meyvə verər, pis ağac isə çürük meyvə verər. Yaxşı
                        ağac çürük meyvə verə bilməz. Xeyirli meyvə verməyən hər ağac kəsilər
                                                                              1
                        və oda atılar. Siz onları bəhrələrindən tanıyacaqsınız.»

                        b) Luka incilində İsa (ə) belə söyləyir: «Kor koru yedəkləyə bilərmi? İkisi də
                                           2
                        quyuya düşməzmi?»  İlahi peyğəmbərlər də beləcə. Onlar əgər pak və günahsız
                        insanlar  olmasalar,  başqalarını  necə  paklığa  doğru  çəkə  bilərlər?  Günahdan
                        gözləri  «kor»  olmuş,  həqiqəti  görə  bilməyən  şəxslər  necə  digərlərini  haqqa
                        yönəldə bilərlər? Deməli, peyğəmbərlərin məsum olmağı olduqca zəruridir.

                        c) Yəhya incili, 8 fəsil, 34-cü cümlədə oxuyuruq: «İsa (ə): Sizə doğrusunu
                        deyirəm: «Günah işlədən hər kəs, günahın köləsidir, onun quludur!»
                           Peyğəmbərlər də əgər günah əhli olsalar, iblisin qulu, köləsidirlər. Bir
                        halda  ki,  onlar  Allahın  milyonların  içindən  seçdiyi  bəndələridir,  deməli
                        Allahın qulu olmalıdır, nəinki şeytanın!



                        1. Matta, 7-ci fəs. 15-20-ci cüm
                        2. Luka, 6-cı fəs. 39-cu cüm
   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214