Page 218 - Pure Life 02
P. 218

İBRAHİMİ DİNLƏRDƏ PEYĞƏMBƏRLİK VƏ VƏHY/ 152





                           Əhdi-ətiqə  görə,  bəzən  ana  bətnindəki  uşağa  peyğəmbərlik  əta  edilir.
                        "Mənə  Rəbbin  bu  sözü  nazil  oldu:  Mən  sənə  ananın  bətnində  Surət
                        verməzdən  əvvəl  səni  tanıdım,  Doğulmazdan  əvvəl  səni  təqdis  edib
                                                     1
                        Millətlərə peyğəmbər etdim."
                           Əhti-ətiqdə  vəhydən  söhbət  açıldıqda  həmişə  peyğəmbərlərə  verilən
                        vəhylər  nəzərdə  tutulmur.  Bələm  Bauraya  (Bilam)  vəhyin  və  Allahın
                        ruhunun  nazil  olmasının  yazılması  da  buna  sübutdur.    "Bilam  gözlərini
                        qaldırdı  və  İsraili  qəbilələrinə  görə  yerləşmiş  görəndə  onun  üzərinə
                        Allahın  Ruhu  endi.  O,  gələcəkdən  xəbər  verib  dedi:  Budur,  Beor  oğlu
                        Bilamın  kəlamı,  Uzaq  görən  adamın  kəlamı,  Allahın  sözlərini  eşidən,
                        Külli-İxtiyarın  görüntüsünü  görən,  Gözləri  açıq,  yerə  sərilən  adamın
                                2
                        kəlamı."
                           Müqəddəs Kitabın İnseklopediyasında isə bəzən "vəhy" ilham mənasına
                                3
                        işlədilir.
                        Əhdi-ətiqdə vəhyin təhlili
                        Əhdi-ətiqdə peyğəmbərlərə verilən ilahi vəhy "sözlə bəyan"dan ibarətdir.
                                                                                4
                        - "Allah dedi": Mən enərək orada səninlə danışacağam."
                        - "Allahın kəlamı nazil oldu": "Rəbb Musanın baxmağa gəldiyini görəndə
                        Allah  kolun  ortasından  onu  çağırıb  dedi:  "Musa,  Musa!"  O  da  "mən
                                           5
                        buradayam"- dedi."
                                                                                               6
                           Həmçinin, Əhdi-ətiqdə nəbinin Allahla birbaşa danışıqları da qeyd olunub.
                           Ümumiyyətlə,  Əhdi-ətiqdə  "nəbi"  (peyğəmbər)  kəlməsindən  məqsəd,
                        "Allahın vəhyini söyləyən ağız" deməkdir. Bu kitabda Allah  Bəni-İsrailə
                        sonda  onlar  üçün  öz  qardaşı  övladlarından  Musaya  oxşar  peyğəmbər
                        göndərəcəyini  buyurur.  Allah  həmin  peyğəmbərin  ağzına-dodaqlarına  öz
                        sözlərini qoyacağını, Allah hər nə  söyləsə, hər nə buyursa, peyğəmbərin
                                                     7
                        də, onu deyəcəyinə təkid edir.

                        1. Yermiya, 1:4-5
                        2. Saylar, 24:2 -5
                        3. Ceyms Hakes, Müqəddəs Kitabın İnseklopediyası, səh. 905
                        4. Saylar, 11:17
                        5. Çıxış, 3:4-5
                        6. Şamuel (1), 2:23
                        7. Təsniyə, 18-ci fəs. 17-22-ci cüm
   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222   223